Gwel ar Galfaria dyma'r dyn

Gwel ar Galfaria, dyma'r dyn,
A phwy oedd ef ond Duw ei hun:
  Pechodau'r holl grediniol fyd
  A bwysodd ar ei 'sgwyddau ynghyd.

Na ad fi ymddiried tra b'wyf byw,
Ond yn dy angau di fy Nuw;
  Dy boenau a dy farwol glwy'
  Gaiff fod yn ymffrost i mi mwy.

Mae gras yn rhyw anfeidrol stôr,
A doniau ynot fel y mor;
  O gâd i'r truenusa'n awr
  Drwy'r rhai'n fy llonni ar y llawr.

gwelir:
  Cod d'olwg f'enaid fynu fry
  'Does arnaf eisiau yn y byd
  Fy enaid cwyd dy olwg fry
  O Arglwydd cofia'th angeu drud
  'R wyf yma Arglwydd wrth Dy draed
  Wrth edrych Iesu ar Dy Groes

See on Calvary, here is the man,
And who was he but God himself?
  The sins of all the believing world
  Weighed on his shoulders altogether.

Do not let me trust while ever I live,
But in thy death my God;
  Thy pains and thy mortal wound
  Get to be a boast for me evermore.

There is grace in some immeasurable store,
And gifts in thee like the sea;
  O let the most wretched now
  Through those cheer me on the earth.